Jakże nie pisać wierszy,…

Jakże nie pisać wierszy,

Jakże nie płonąć w podzięce.

Za dar najpiękniejszy,

Za SERCE.

13 października w naszej szkole od samego rana panowała niezwykła atmosfera. Odświętnie wszyscy ubrani, milczący, skryci, z uśmiechem na twarzy pod maseczką ochronną – wszystko po to, aby Święto Komisji Edukacji Narodowej naznaczone pandemią Covid-19 wypadło jak najbardziej uroczyście. Uczniowie klas pod czujnym okiem wychowawczyń przygotowali się do tej uroczystości z rygorem sanitarnym w tle.

Wreszcie nadszedł moment rozpoczęcia. I zaczęło się….wiersze, piosenki, życzenia, pachnące róże, kwitnące storczyki, oryginalnie wykonane wazoniki, przepiękne laurki, czerwone błyszczące serduszka, pudełeczka z misternie wykonanymi słodkościami, drobne upominki, podziękowania, słodkości… i łza w oku ze wzruszenia. 

Uczniowie  kl. IV przygotowali króciutki montaż dla wszystkich pracowników szkoły z panią dyrektor Mariolą Ślawską na czele, z którą połączyli się internetowo zachowując procedury sanitarne. Samorząd Szkolny, Rada Rodziców z panią przewodniczącą na czele, rodzice złożyli życzenia i podziękowania. Serce rośnie, bo jak mówią Dzień Nauczyciela serca rozwesela.

W niezwykłej podniosłej atmosferze nauczyciele usłyszeli życzenia… radości, uśmiechu każdego dnia, zdrowia, pomyślności, szczęścia, sukcesów, słodkiego Dnia Nauczyciela… podziękowania… za trud włożony w edukację, za wielką cierpliwość, za wyrozumiałość, za uśmiech, za to, że jesteście z nami…dziękujemy…

Ten wyjątkowy dzień, inny jak dotąd, pierwszy taki w naszym stuleciu, Dzień Komisji Edukacji Narodowej, to radosne wydarzenie naznaczone pandemią Covid-19 na długo pozostanie w naszej pamięci.